به نقل از «زیسان»

همه چیز درباره رویت هلال ماه شوال؛ احتمال اینکه سه‌شنبه عید فطر باشد چقدر است؟

تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۷۲۸۶۰

سردبیر اسبق مجله نجوم، در مورد رویت هلال ماه شوال ۱۴۴۵ قمری گفت: هلال ماه شوال روز سه‌شنبه (۲۱ فروردین) و بلافاصله بعد از غروب خورشید در سراسر شهر‌های ایران با چشم غیرمسلح قابل رویت بوده و این وضعیت در بیشتر کشور‌های اسلامی مشابه است.

کاظم کوکرم در گفتگو با ایرنا در مورد رویت هلال ماه در دیگر کشور‌های اسلامی نیز اظهار داشت: این وضع برای کشور‌های حاشیه خلیج فارس، عربستان، ترکیه، لبنان، کشور‌های اروپایی و کشور‌های واقع در شمال آفریقا و آمریکای شمالی هم صدق می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما برای کشور‌هایی در شرق آسیا مثل هندوستان، بنگلادش، اندوزی و مالزی رویت هلال به آسانی ایران نیست و به ابزار نجومی مثل دوربین دوچشمی نیاز دارد.

وی تاکید کرد: با توجه به ویژگی‌های نجومی هلال ماه شوال ۱۴۴۵ می‌توانیم با اطمینان پیش‌بینی کنیم که امسال پس از سال‌ها هلال ماه با شرایطی آسان در بیشتر کشور‌های اسلامی رؤیت خواهد شد و در نتیجه شاهد همزمانی در اعلام عید سعید فطر در این کشور‌ها خواهیم بود.

نقشه رؤیت‌پذیری هلال ماه شامگاه ۲۱ فروردین ۱۴۰۳ بر اساس پیش‌بینی با نرم‌افزار Accurate Time

این رصدگر هلال ماه برای افراد ساکن تهران که علاقمند به رویت هلال ماه هستند، توضیح داد: هلال ماه شوال در تهران حدود ۵۸ دقیقه پس از غروب خورشید غروب می‌کند و فرصت کافی برای رویت آن بعد از غروب خورشید داریم؛ یعنی از ساعت ۶ و ۳۳ دقیقه که لحظه غروب خورشید در تهران است تا ۷ و ۳۱ دقیقه یعنی لحظه غروب ماه، برای رویت هلال بدون ابزار نجومی کافی است رو به جهت مغرب، آسمان را بر فراز همان ناحیه‌ای که خورشید غروب کرده است، با چشم جست‌وجو کنیم تا هلال ماه را ببینیم.

این روزنامه‌نگار علم در توضیح بیشتر درباره چطور پیدا کردن هلال ماه افزود: هلال ماه در تهران در لحظه غروب خورشید حدود ۱۰ و نیم درجه از افق فاصله دارد. یعنی اگر مشت خود را در حالتی که دست کشیده است رو به افق بگیریم و قسمت پایینی مشت را روی خط افق قرار دهیم، هلال ماه را در لحظه غروب خورشید به اندازه قطر ظاهری مشت دست، بالاتر از افق خواهیم دید. هر چه از زمان غروب خورشید بگذرد، آسمان تاریک‌تر و البته ارتفاع هلال ماه از افق نیز کمتر خواهد شد.

کوکرم تصریح کرد: این تجربه‌ای جذاب برای همه کسانی است که مایل هستند در مسیر رؤیت هلال ماه قدم بگذارند و در تجربه اول هلالی نسبتا آسان را رؤیت کنند.

وی در توضیح علت رویت‌پذیری هلال ماه شوال امسال در سراسر کشور گفت: سن ماه در لحظه غروب خورشید در شامگاه سه شنبه ۲۱ فروردین برای بیشتر شهر‌های ایران نزدیک به ۲۱ ساعت است؛ یعنی ۲۱ ساعت از لحظه همراستا شدن مراکز زمین، ماه و خورشید در فضا گذشته است و به علت فاصله‌گرفتن قابل توجه هلال ماه از قرص خورشید در شامگاه ۲۹ رمضان، این هلال را به آسانی در آسمان رویت خواهیم کرد.

tags # ماه رمضان سایر اخبار (تصاویر) دانشمندان راز نابودی «قوم لوط» در ۳۶۰۰ سال پیش را کشف کردند! کشف یک راز تاریخی؛ کدام حیوانات در کشتی نوح بودند؟ (تصاویر) «قلعه بهلا»؛ شهری که «جن‌ها» آزادانه در آن زندگی می‌کنند! (تصاویر) چند سال پس از مردن انسان‌ها زمین چه شکلی خواهد بود؟

منبع: زیسان

کلیدواژه: ماه رمضان لحظه غروب خورشید هلال ماه شوال رویت هلال ماه کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۲۸۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد

بادبان‌های خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتی‌ها یکی از کارآمدترین راه‌ها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.

به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکت‌لب(RocketLab) سامانه بادبان‌ خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.

«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محموله‌ای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.

هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبان‌های خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.

موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسان‌ها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سال‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

می‌توان گفت که توسعه موشک‌ها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینی‌ها و مغول‌ها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشک‌های پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبان‌های خورشیدی را داریم.

بادبان‌های خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده می‌کنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که می‌توان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.

ما باید تا قرن بیستم صبر می‌کردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبان‌های خورشیدی را تعریف کند.

سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیاره‌ای در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریت‌هایی با استفاده از بادبان‌های خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.

درک مفهوم بادبان‌های خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبان‌ها به گونه‌ای زاویه می‌گیرند که فوتون‌ها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتون‌ها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو می‌برند.

البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتون‌های زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبان‌های خورشیدی را توسط نور خورشید آسان‌تر می‌کند، اما اندازه بادبان‌ها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی می‌کنند، محدود شده است.

به بیان ساده‌تر، بادبان‌های خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار می‌کنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار می‌برند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتی‌های دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.

ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده می‌کند.

این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سخت‌تر و در عین حال سبک‌تر برای طرح‌های ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.

اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.

گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایت‌سیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیاره‌ای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شده‌اند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.

ناسا می‌گوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.

انتهای پیام